Deel drie: de grote dag
Het laatste deel van Wendy’s persoonlijke bruiloftsverhaal mocht niet ontbreken. Wat vond Sander van zijn vrouw en haar jurk? Droeg de jurk bij aan het speciale gevoel van de grote dag? De dag begon ‘s ochtends vroeg al met het opbouwen en versieren van de locatie. Alles nog één keer controleren en dan op naar de kapper en in de make-up. Toen sloeg de paniek toe. “Sander paste z’n ring niet meer, wat nu? Snel naar de juwelier om hem iets groter te laten maken! De juwelier kon hem direct vermaken, dus gelukkig kwam alles goed. We zijn er nu echt bijna klaar voor.”, vertelt Wendy. Om 13:00 uur mocht Wendy plaatsnemen in de kappersstoel samen met haar zussen, bonusdochter en nichtje. Daarna zouden ze naar het huis van Wendy’s ouders te gaan, zodat Sander en Wendy zich beide konden omkleden, nog wat foto’s konden maken en even met de familie samen konden zijn. Eenmaal bij het ouderlijk huis aangekomen, trok Wendy haar trouwjurk aan. Toen ze door de tuindeur kwam aanlopen, kreeg Sander een lach van oor tot oor. Hij vond haar prachtig en zij vond hem ook prachtig. Die lach bleef, tot diep in de nacht.
Aan Wendy’s ouders en schoonouders was het de taak om bij de entree te staan, zodat alle genodigden hartelijk ontvangen zouden worden en zodat de gasten wat bekende gezichten zouden zien. De familie vertrok vast naar de locatie. “Daarna stapten Sander en ik in onze rode Seat Marbella met de onderkant van m’n jurk op schoot gepropt. Net voordat we aankwamen, stapten we snel uit om het bloemstuk op de auto te zetten, anders mag je namelijk maar 40 kilometer rijden en dan zouden wij te laat aankomen!” Burgemeester Aboutaleb hield een mooie speech vol passie, liefde en grapjes. “Precies hoe wij het wilden.” Nu zou het officieël worden, het ja-woord moest gegeven worden. “Sander de Kramer, neemt gij Wendy Bovendeert tot uw wettelijke echtgenote?” “Ohhh euh, daar overvalt u mij wel mee, zei Sander lachend. Grapje, ja, héél graag!” Sander kan niet zonder humor en Wendy kon er ook hard om lachen. Bonusdochter Sanne bracht de ringen, waarna het speciale moment volgde: de kus. “Heel de zaal juichte!”
Na het aansnijden van de taart, proostte iedereen met champagne, op Wendy na natuurlijk die zat aan het water. Gerard Cox trad op met het nummer ‘Die laaielichten’. “Dat was fantastisch. Daarna mengden Sander en ik ons in het publiek en raakten we elkaar kwijt. Ik had nog een verrassing voor Sander geregeld, want tijdens zijn opnames van het televisieprogramma ‘De wandeling’ was hij zo onder de indruk van Getty Kaspers, de laatste Nederlandse winnares van het Eurovisie Songfestival, dat ik haar heb gebeld om te vragen of ze ‘Ding-a-Dong’ wilde zingen op onze bruiloft en dat deed ze! Sander vond het geweldig!” De laatste gast ging weg om 02:45 en na het opruimen, reden wij om 04:30 naar huis. “Wat een fantastische dag hebben wij gehad en wat een adrenalinekick. Ik heb nog steeds een lach van oor tot oor.”
Sander en de genodigden vonden Wendy’s jurk prachtig. Sander vond het wel een beetje jammer dat Wendy’s zwangere buik niet erg zichtbaar was, maar het draaide die dag natuurlijk om Wendy en niet om de baby. Iedereen vond dat Wendy dichtbij zichzelf was gebleven, haar haar zat erg mooi en natuurlijk en ook haar make-up oogde natuurlijk. Het paarse ceintuur paste precies bij de kleur van Sander’s pak. “Ik wilde niets extra’s, want dan past niet bij mij. De jurk heeft absoluut bijgedragen aan de adrenalinekick gedurende de dag en door de jurk voelde ik mij zelfs een prinses. Om Sander zo te zien lachen, dat was prachtig.”
Ik vroeg Wendy of zij nog tips had voor alle andere aanstaande bruiden wat betreft het kiezen van een jurk en die had ze: “wees vooral jezelf en voel je prachtig, zorg dat je erin kan lopen en dansen!” Sander en Wendy gaan niet op huwelijksreis, want ze moeten beide veel werken en met acht maanden zwangerschap mag je niet vliegen, maar wellicht als de baby er is dat er dan nog een mooie vakantie aankomt.
Wij bedanken Wendy hartelijk voor het delen van haar verhaal en wij wensen Sander, Wendy, Sanne en de baby heel veel geluk!
Tekst: Maxime van Moergastel